Mocne działanie: pijawki jako wzór dla techniki podciśnieniowej

Zapięcia na rzepy, efekt lotosu i skrzydła samolotu to tylko niektóre przykłady tego, jak bionika może rozwiązywać zadania techniczne. W końcu natura oferuje fascynujące odpowiedzi na codzienne wyzwania. "I zazwyczaj są one bardzo efektywne", podkreśla dr Harald Kuolt. Kieruje on projektami badawczymi w firmie Schmalz. "Szukaliśmy naturalnych procesów ssania, aby ulepszyć nasze własne systemy podciśnienia".

Schmalz znalazł to, czego szukał w pijawkach. Dzięki dwóm organom ssącym z przodu i z tyłu, mają one zdolność do trzymania się różnych powierzchni. Oślizgłe lub porowate, pod lub nad wodą - dzięki połączeniu przyczepności ssącej i mechanicznego chwytania lub przywierania, mogą bezpiecznie przyczepić się do swoich żywicieli. Wraz z Uniwersytetem we Fryburgu, Schmalz rozpoczął projekt mający na celu lepsze zrozumienie biologicznych systemów adhezji. "Badaliśmy morfologię funkcjonalną i biomechanikę pijawek" - wyjaśnia prof. dr Thomas Speck. Thomas Speck, który kieruje grupą roboczą "Botanika - morfologia funkcjonalna i bionika" na Uniwersytecie we Fryburgu.

Po przeprowadzeniu ręcznych testów odrywania, naukowcy zbudowali systemy obrotowe i określili siłę odrywająca, przy której pijawki wydostają się z danej powierzchni. "Przełamaliśmy nowe schematy i opracowaliśmy specjalne układy eksperymentalne do pomiaru siły adhezji pijawek" - wyjaśnia Thomas Speck. W obecnym projekcie badawczym zespół bada anatomię narządu ssącego, który składa się z kontrolowanych przez mięśnie warg ssących, uszczelniających i chwytających. "Zrozumienie relacji forma-konstrukcja-funkcja narządu ssania jest niezbędne dla dalszych etapów abstrakcji i wdrażania nowych, zoptymalizowanych bionicznie systemów Schmalza" - wyjaśnia dr Simon Poppinga, który kieruje podstawowymi badaniami biologicznymi nad organizmem modelowym w TU Darmstadt.